بررسی تنوع ژنتیکی بین و درون توده های گیاه بادرنجبویه (l. melissa officinalis) با استفاده از نشانگرهای its

Authors

پرویز حیدری

علی اشرف مهرابی

علی اصغر نصراله نژاد قمی

abstract

بادرنجبویه گیاهی دارویی، چند ساله و از خانواده نعناعیان می­باشد. در این تحقیق، جهت بررسی تنوع ژنتیکی، 14 توده از گیاه بادرنجبویه به همراه دو توده از گیاهان بادرشبو و ریحان (به عنوان گیاهان خارج از گروه) مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور مطالعه تنوع درون و بین توده­های بادرنجبویه از نواحی its (توالی­های فاصله­انداز رونوشت) جهت طراحی نشانگر استفاده شد. همچنین با استفاده از چهار آنزیم taq1 ، ecor v ، bssm1 و asple1 تنوع موجود در توالی قطعات تکثیر شده بررسی شد. نتایج نشان داد که آنزیم bssm 1 نسبت به دیگر آنزیم­ها، چند شکلی بیشتری را در تعداد و طول قطعات حاصل از هضم نشان می­دهد. نتایج آزمون مانتل نشان داد که ماتریس عدم تشابه دایس و الگوریتم نزدیکترین همسایه ( n.j ) بالاترین همبستگی جهت آنالیز اطلاعات را دارند. بیشترین میزان عدم تشابه به روش دایس در بین توده­های بادرنجبویه، استان اصفهان و توده استان قزوین با 44/0 فاصله و کمترین میزان عدم تشابه بین توده­های زنجان، تهران و کرج مشاهده شد که کاملاً مشابه هم بودند. در پنج توده بادرنجبویه (ایلام، شیراز، تبریز، قزوین و اصفهان) تنوع درون توده­ای مشاهده شد . نتایج تجزیه خوشه­ای توده­ها را در ه ش ت گروه مجزا تفکیک نمود و گیاه ریحان در مقایسه با بادرشبو فاصله ژنتیکی کمتری در توالی its با بادرنجبویه داشت .

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی تنوع ژنتیکی جمعیت‏های بادرنجبویه (.melissa officinalis l) با استفاده از نشانگرهای پروتئینی و aflp

بادرنجبویه یکی از گیاهان دارویی مهم از خانواده نعناعیان می¬باشد. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی بر اساس نشانگرهای پروتئینی و aflp در بیست توده m. officinalis بررسی شد. بدین منظور بذر هر توده به صورت جداگانه با سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی تحت شرایط گلخانه کشت گردید، سپس از بافت برگی آن در مرحله گیاهچه، پروتئین و dna استخراج شد. نتایج پروفایل پروتئینی در مجموع 22 نوار با 09/59 درصد چند شکلی نشان...

تعیین روابط خویشاوندی و تنوع ژنتیکی اکوتیپ های گیاه دارویی بادرنجبویه(melissa officinalis l.) با استفاده از نشانگر های رتروترانسپوزونی

اطلاع از سطح تنوع ژنتیکی و روابط ژنوتیپ ها برای تولید ارقام جدید با عملکرد کمی و کیفی بالا و مقاوم به تنش های زیستی و غیر زیستی ضروری است. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی و روابط خویشاوندی 12 اکوتیپ بومی و دو رقم خارجی بادرنجبویه با استفاده از نشانگرهای رتروترانسپوزونی irap و remap بررسی شد. نمونه برگی از گیاهان جوان کشت شده در مزرعه برای استخراج dna ژنومی برداشت شد. استخراج dna با استفاده از چهار رو...

15 صفحه اول

آنالیز کاریوتیپ و بررسی تنوع سیتوژنتیکی توده های بومی گیاه دارویی بادرنجبویه melissa officinalis در ایران

بادرنجبویه با نام علمی melissa officinalis (balm) گیاهی دارویی، چند ساله و از خانواده نعنایان می-باشد. این گیاه در بیشتر نقاط ایران رویش دارد و دارای خاصیت مسکن، تب بر، ضد نفخ، ضد ویروسی و قارچی است. در این تحقیق، جهت بررسی تنوع سیتوژنتیکی و ژنتیکی، 14 توده از گیاه بادرنجبویه به همراه دو توده از گیاهان بادرشبو و ریحان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج سیتوژنتیکی نشان داد که همه توده های بادرنجبویه د...

15 صفحه اول

القاء درون شیشه‌ای پلی‌پلوئیدی در گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)

امروزه القاء پلی‌پلوئیدی با استفاده از مواد شیمیایی جهش‌زا، به‌عنوان یکی از روشهای اصلاح گیاهان دارویی به منظور افزایش قابلیت تولید متابولیت‌های ثانویه مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. در این پژوهش، برای القای پلوئیدی در گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) از تیمار کلشی‌سین روی جوانه‌های انتهایی باززایی شده در شرایط درون شیشه‌ای بهره گرفته شد. کلشی‌سین با غلظت‌های 00/0، 05/0، 10/0 و 20/0...

full text

ارزیابی تنوع ژنتیکی جمعیت‌های بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) از نظر صفات زراعی، بازده اسانس و غلظت سیترال

     بادرنجبویه به‌عنوان یک گیاه دارویی ارزشمند در درمان و تسکین بیماری­ها کاربرد فراوانی داشته و شناخت کافی از تنوع ژنتیکی و طبقه­بندی آن به‎منظور انتخاب ژنوتیپ­های مناسب برای اهداف به­نژادی، ضروری به‎نظر می‌رسد. از این‌رو، این تحقیق به‌منظور بررسی تنوع ژنتیکی و روابط بین صفات در 11 جمعیت بادرنجبویه شامل نُه جمعیت ایرانی و دو جمعیت خارجی با استفاده از طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی سا‌...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی

جلد ۶، شماره ۱۳، صفحات ۲۹-۳۹

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023